|
Esperanto-vorto Altaro =ofertablo Agapo Ambono Litanio (ektenio) Ŝafido Hostio Hostiujo aŭ ciborio aŭ diskoplado Oblato Dekdu grandaj
festoj Anunciacio Dekstra mano Diakono Ĉefdiakono Sacerdoto Ornato Ordalo Dekalogo Dekonaĵo = Dismo Baptonomo Nomfesto Tendofesto Laŭbo Ofertorio Antifono Liturgio (meso) Matutino Vesproj Katekumeno Voto Horo Grekkatoliko Pravoslava homo Kompletorio Laǔdoj Stakto Beata, feliĉa Dankokantaĵo Kantiko Ĉanto Trinitato Parakleto Akatesto Kontakio Ekoso Vespero Nonoj Vespro. Kompletorio. Mateno Meznokto Matutino Primo Tago Tercio Seksto Liturgio |
Signifo 1.Orienta parto de la templo kie estas la trono kaj la ofertablo;
apartiĝas de la alia parto de la templo per ikonostazo. 2. Rita tablo, sur kiu estas
farataj la religiaj oferoj en diservoj. Komuna manĝo ĉe la
unuaj kristanoj, primitiva formo de la komunio, “vesperoj de amo”. Duonronda (cirkla) altaĵo antaŭ la cara pordo, konsistanta el du aŭ tri ŝtupoj sur kiu diakono legas Evangelion, kantas ekteniojn kaj sur kiu pastro predikas . Longa preĝo, konsistanta el apartaj petoj, kiuj
kantas pastro kaj diakono, kaj inter kiuj la ĥoro
kantas “Sinjoro, kompatu” aŭ “Donu al ni, Sinjoro’. Unu el la simboloj de Kristo. En liturgio Ŝafido estas la meza
parto de hostio, elprenita memore de la suferoj de Kristo. Senfermenta rondforma
oblato, konsekrota aŭ konsekrita dum la liturgio. Sanktigita vazo por konservi
konsekritajn hostiojn. Maldika disketo el nefermentinta panpasto. En la Orodoksia (Pravoslava) Eklezio: Naskiĝo de nia Plejsankta Mastrino Teotoko kaj Ĉiamvirgulino
Maria, Prezento de nia Plejsankta Mastrino Teotoko kaj Ĉiamvirgulino en
la Templon, Anunciacio de Plejsankta Teotoko,Kristnasko, Epifanio aŭ
Kristobapto, Kandelfesto aŭ Prezento de nia Sinjoro Jesuo Kristo, Palmofesto
(Salikfesto) aŭ Eniro de la Sinjoro en Jerusalem, Transfiguriĝo de
nia Sinjoro, Ĉieliro de la Sinjoro,
Pentekosto, Krucaltigo, Asumpcio, La granda kristana festo, memoriganta la anoncon
kiun anĝelo faris al Maria pri la koncipiteco de Jesuo. Ekzemplo: “La dekstra mano de la Eternulo estas alte.” Ps.118:16 1.
Disĉiplo, komisiita (en frua eklezio) al
helpado de malriĉuloj kaj malsanuloj (1Tim.3:8). 2.
Religiulo, je unu grado malpli alta ol sacerdoto,
komisiita prediki kaj bapti. 3.
En protestantaj eklezioj. Oficisto, komisiita pri la
nereligiaj aferoj de la eklezio, virino, helpanta al la bezonantoj. Pastro, komisiitade la
episkopo helpi al li en la administrado. Pastro de la
romkatolika, anglikana aŭ grekoortodoksa eklezio, laŭrite ricevinta
de sia episkopo la rajton fari la meson (liturgion) kaj disdoni la
sakramentojn. Rita vesto, uzata dum
diservoj. Dia ordono, ordono
de la Dekalogo. La dek ordonoj,
diktitaj de Dio al Moseo. Ofero al Dio aŭ al
ties pastroj de la dekono de iaspeca produkto. Kristana antaŭnomo. Tago, kiu en la
kristana kalendaro estas dediĉita al la sanktul(in)o, kies nomon oni
portas. Hebrea festo en
aǔtuno, kiam oni faras laǔbojn en la kortoj. Artefarita volbo
el foliaro aǔ arbetoj en ĝardeno, ordinare subtenata per diversa
speca subtenilo. 1.Parto de la
meso (liturgio), en kiu la pastro oferas al Dio panon kaj vinon. 2. Antifono,
kantata dum meso (liturgio). Mallonga frazo,
kantata antaǔ kaj post psalmo aǔ preĝokomence de liturgio. Eklezia alterna kantado inter la pastor
kaj la aǔdantaro aǔ inter du ĥoroj. Aranĝo kaj formularo de la kultaj ceremonioj kaj preĝoj, difinita de la kompetenta instanco. 1.Diservo, dum kiu la sacerdoto
oferas al Dio la karnon kaj sangon
de Kristo sub formo de pano kaj vino. 2. Muzikaĵoj, komponitaj por diversaj partoj de tiu diservo. Parto de la diservo, kanonika horo, kiu en la mezepoko okazis tuj post noktomezo. 1. Vespera diservo, konsistanta el la kantado de psalmoj kaj kantikoj.2. Kanonika horo, kiu en la mezepoko okazis ĉirkaŭ la 18a horo, post la nonoj. Tiu, kiu sin pretigas por ricevi la bapton. 1.Promeso, farita al Dio plenumi meritan agon, se li konsentas
ian peton, sanktpromeso. 2. Religia promeso de pastro aŭ monaĥo sin dediĉi al la Dia servo. Preĝoj por diri en la rite difinitaj tempoj de diurno. Ano de la ortodoksa, greka aŭ slava religio. Lasta parto de la
diservo, kanonika horo, kiu en mezepoko okazis ĉirkaǔ la 21a horo. Aromaĵo por prepare incenson. Proklamita de Eklezio ulo. Kanto por Dion danki. Liturgia himno en nacia lingvo. Formo de kantado, uzata por psalmoj kaj
kantikoj. La kristana Triunuo Nomo, signifanta “advokato, defendanto”, donate al la Sankta
Spirito en la Nova Testamento Legado ĉe kiu oni
staras. Oni nomas tiel aron
da preĝoj (13 kontakioj kaj 12 ekosoj) en kiuj estas laǔdata Jesuo Kristo, Dipatrino aǔ iu Sanktulo. Akatestoj estas legataj dum tagaj
aǔ noktaj Diservoj antaǔ legado de Evangelio. Greke signifas “dometo”, kio diferencas de ekoso, simbolanta “domon”. Simile al ekoso ĝi enhavas vortoriĉan laǔdon al iu sankta homo aǔ festo. La eklezia
kanto kie oni glorigas heroaĵon de iu sanktulo aǔ festan eventon. DIURNA
CIKLO DE DISERVO Parto de la Diservo, kanonika horo, kiu en la mezepoko okazis ĉirkaŭ la 15a horo. Parto de la Diservo, kanonika horo, kiu en mezepoko okazis ĉirkaǔ la 6a matene. Parto de la Diservo, kanonika horo, kiu en la mezepoko okazis ĉirkaǔ la 9a horo. Parto de la Diservo, kanonika horo, kiu en la mezepoko okazis ĉirkaǔ la 12a horo. Liturgio |
Rusa ekvivalento Алтарь Жертвенник Агапы (обедня) амвон ектения Агнец Просфора Дискос Облатка Двунадесятые праздники Благовещение Десница Дьякон Иподьякон Иерей, священник Риза Заповедь Десять заповедей. Десятина Имя, данное при крещении День ангела Праздник кущей Куща, палатка 1.Проско- мидия. 2.Антифон. Антифон Литургия Богослужение как литургия Утреня Вечерня Оглашенный Обет Час Православный Повечерие Хвала Святому Духу Ладан, ароматиза- тор. Блаженный Благодарст- венная песнь Гимн Пение Троица Святой Дух, Утешитель акафист кондак Икос Девятый час Вечерня Повечерие Полунощница Утреня Первый час. Третий час. Шестой час. Литургия |